„Skoro dziecko skończyło 18 lat, to alimentów już̇ nie płacę!”

 

Nie ma granicy wieku, po przekroczeniu której obowiązek płacenia alimentów automatycznie znika.

Przepisy Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego są̨ jednoznaczne. Artykuł 133 § 1 k.r.o. „Rodzice obowiązani są̨ do świadczeń́ alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać́ się̨ samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają̨ na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.”

Jak widać́, ustawodawca nie stosuje kryterium wieku dziecka, a jedynym warunkiem ustanowił przesłankę̨ zdolności dziecka do samodzielnego utrzymania siebie. Ustawodawca przewiduje odstępstwo od tej zasady, kiedy dochody z majątku dziecka wystarczają̨ na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Oczywiście o wystąpieniu tej przesłanki, nie decyduje osoba obowiązana do płacenia alimentów, ale Sąd.

A co, jeżeli sytuacja rodzica obowiązanego do płacenia alimentów jest obiektywnie ciężka?

Zgodnie z art. 133 § 3 k.r.o. „Rodzice mogą̨ uchylić́ się̨ od świadczeń́ alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są̨ one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań́ w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się̨”.

Oczywiście o wystąpieniu tej przesłanki decyduje wyłącznie Sąd.

Tak więc opowieści o wygaśnięciu z mocy prawa obowiązku płacenia alimentów, przez sam fakt uzyskania przez dziecko pełnoletności pozostają̨ wyłącznie legendą, o czym boleśnie przekonał się̨ już̇ niejeden rodzic…

 

Robert Damski