Pedagog, trener, profilaktyk. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy z młodzieżą i ich rodzinami, w tym dotkniętymi przemocą. Absolwentka Studium I st. przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Prowadzi konsultacje indywidualne i warsztaty dotyczące profilaktyki przemocy, rodzicielskie grupy wsparcia, warsztaty dotyczące kompetencji wychowawczych i społecznych dla osób zagrożonych przemocą i wykluczeniem. Wspiera rodziny w radzeniu sobie z problemami opiekuńczo-wychowawczymi.
W Fundacji zajmuje się kompleksową organizacją projektów, prowadzeniem warsztatów, udzielaniem porad osobom doświadczającym przemocy. Jest zwolenniczką łączenia 3 sektora z biznesem.
Członek zespołu interdyscyplinarnego w Markach. Przewodnicząca Komisji Dialogu Społecznego w M.st. Warszawa ds. przeciwdziałania przemocy domowej. Autorka książki: „Historia jednej znajomości”.
Wieloletni kierownik kolonii dla podopiecznych z rodzin dysfunkcyjnych.
Certyfikowany Trener programów profilaktyki: „Przyjaciele Zippiego”, „Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej”, Unplugged.
Certyfikowany Trener Treningu Zastępowania Agresji (AMITY ART).
Ukończyła Kurs:” Techniki Terapii Tańcem i analiza ruchu” oraz kurs Tańca w kręgu/ Circle Dance, Tańce Liniowe.
Pomysłodawczyni i koordynator platform internetowych należących do Fundacji:
W ramach Grupy Fundamenti (marka Fundacji A.R.T.), www.fundamenti.pl, z pasją kreuje nowatorskie projekty szkoleniowe precyzyjnie dobrane do potrzeb klientów. Zajmuje się promocją nowatorskich koncepcji i pomysłów poprzez organizację konferencji i seminariów dla kadry zarządzającej firm i organizacji. W ostatnich latach dużym powodzeniem cieszą się organizowane przez nas eventy profilaktyczne, których ważnym elementem jest podnoszenie poziomu bezpieczeństwa w codziennym życiu.
Nagrodzona „Kobiecym Laurem” za działalność dobroczynną przyznawanym przez portal Imperium Kobiet.
Prywatnie – żona i mama trójki dzieci.
Dlaczego Fundacja?
Myśl o założeniu fundacji kiełkowała w mojej głowie już od czasu studiów. Podczas praktyk w placówkach opiekuńczo-wychowawczych utwierdziłam się w przekonaniu, że chcę pomagać ludziom. Nigdy nie byłam obojętna na ludzkie cierpienie. Zawsze pomagałam potrzebującym, wspierałam akcje charytatywne organizacji pozarządowych. Kiedy stajemy się pomostem i wsparciem dla innych nasze życie nabiera wartości. Wiem, jak ważna w niektórych sytuacjach życiowych jest pomoc osoby, która wskaże kierunek postępowania, i która przypomni, że mimo beznadziejności i bezsilności można zawalczyć o przyszłość swoją i swoich dzieci. Dlatego najgorsze co możesz zrobić, to pozostać obojętnym.
