Jestem Ania, mam 9 lat. Nie lubię chodzić do szkoły. Kiedyś lubiłam, ale teraz nie. Taka Natalia z klasy dokucza mi cały czas. Inne dziewczynki też. Mówią kujon, nie chcą się ze mną bawić. Natalia uczy się źle, ledwo zdaje z klasy do klasy, ale dzieci ją lubią. Mnie wyśmiewają, wyzywają. Co mam zrobić? Też chcę mieć koleżanki i bawić się na przerwach. Czy Natalia kiedyś przestanie to robić?

 

 

Cześć Aniu. Zastanawiasz się, czy Natalia kiedyś przestanie ci dokuczać. Powiedzenie nam o tym, to pierwszy krok, byś zaczęła zmieniać tę sytuację. Cieszy mnie zatem, że to uczyniłaś. Warto, żebyś wiedziała, że w byciu dobrym uczniem nie ma nic złego, wręcz przeciwnie – to powód do dumy. Bądź z tego dumna, nie pozwól by inni odebrali ci tę radość. Wiem, że sytuacja ta może być dla ciebie trudna, ponieważ chętnie byś bawiła się z innymi dziećmi na przerwach. Może – na początek – dobrym rozwiązaniem jest porozmawianie z Natalią sam na sam, o tym, że jest ci przykro, że cie przezywa. Co ty na to? Możesz jej wówczas powiedzieć, że lubisz się uczyć, nie ma w tym nic złego i spytać, czy możesz w czymś jej pomóc. Może Natalia sama boi się ośmieszenia przed klasą, że czegoś nie umie czy nie rozumie i swoją złość za to kieruje ku tobie. Może pomoc jej w nauce, pomoże i tobie, ponieważ przestanie ci dokuczać i zaprzyjaźni się z tobą. Warto też w tej sytuacji zaufać osobie dorosłej: mamie, tacie, dziadkom, rodzeństwu, rodzicom koleżanki. Nie obawiaj się także porozmawiać o tym problemie z nauczycielami – oni też mogą pomóc. Pamiętaj, że nie jesteś sama, a mówienie o tej sytuacji to nie skarżenie na kolegów, lecz dobre rozwiązywanie problemów. Zawsze możesz też  do nas napisać: kumpel@przeciprzemocy.pl lub zadzwonić: 88 555 22 22. Jesteś dla nas ważna.

Monika Gmurek

Fundacja A.R.T.