Scenariusz lekcji wychowawczej: Dlaczego tak trudno nam kochać innych?

• Określenie słowa „miłość”. Burza mózgów. Polecić uczniom określenie jednym wyrazem słowo „miłość” oraz zwrócić uwagę z czym kojarzy się to słowo. Określenia należy zapisać na tablicy. Następnie należy przeprowadzić krótka pogadankę; dlaczego z tymi określeniami kojarzą uczniowie słowo miłość.
  Np. uśmiech, słońce, radość, pocałunek, uczucie, uczciwość, serce, róża, kwiat, pierścionek, księżyc, gwiazdy, itp.
• Ćwiczenie metodą dramy. Należy zsunąć ławki, by stworzyć odpowiednia ilość przestrzeni. Uczniowie na wybranych kilku osobach wykonują rzeźbę obrazującą „miłość”. Nauczyciel wybiera kilka autorzeźb i wspólnie z uczniami dokonuje ich analizy. Np.
  • Lewa ręka na sercu, prawa wyciągnięta do przodu oznacza, iż potrzebuję miłości i daję ją, chce zachować równowagę uczuć- tyle, ile w życiu dam, tyle chce otrzymać.
  • Obie ręce skrzyżowane na piersi, głowa lekko opuszczona oznacza brak miłości, boję się dać miłość.
  • Obie ręce otwarte, wyciągnięte do przodu, rozchylone lekko w górę, głowa uniesiona prosto oznacza otwartość, miłość do świata i ludzi, dawanie miłości, odwagę, życiowy optymizm, silna osobowość.
  • Postać klęcząca, ręka wyciągnięta (być może z kwiatem), głowa uniesiona w górę oznacza miłość do kobiety, poza wyraża szacunek i prośbę o przyjęcie uczucia.

  Warto podczas tej lekcji wykonać analizę poniższych utworów:

  Wiosna
  Znów wiosna przyszła i kwiaty budzi,
  I drzewa kwitną, widzą uśmiech ludzi.
  Marzenia wiosenne i we dnie, i w nocy
  I nie mam już w domu na nic ochoty.
  A słońce świeci promieniem radości,
  Uśmiecha się do mnie bez zazdrości.
  Marzenia wiosenne i we dnie, i w nocy
  I nie mam już w domu na nic ochoty.
  Dziś biegam po łące i gonię motyle,
  Zgubiłam kłopoty, radości mam tyle.
  Marzenia wiosenne i we dnie, i w nocy
  I nie mam już w domu na nic ochoty.
  (B.B-S)

  Adam Asnyk – „Między nami nic nie było”
  Między nami nic nie było!
  Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych.
  Nic nas z sobą nie łączyło —
  Prócz wiosennych marzeń zdradnych;

  Prócz tych woni, barw i blasków
  Unoszących się w przestrzeni,
  Prócz szumiących śpiewem lasków
  I tej świeżej łąk zieleni!

  Prócz tych kaskad i potoków
  Zraszających każdy parów,
  Prócz girlandy tęcz, obłoków,
  Prócz natury słodkich czarów;

  Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
  Z których serce zachwyt piło,
  Prócz pierwiosnków i powojów,
  Między nami nic nie było!

  Zdzisław Dębicki – ” Fiołkami Ci drogę uścielę”
  Fiołkami ci drogę uścielę,
  Kwiaty rzucę pod stopy pachnące,
  Wonne lasów i pól naszych ziele
  I storczyki, co rosną na łące…

  Fiołkami ci drogę uścielę,
  Że nie dotknie się stopa twa ziemi,
  I powiodę cię, biały aniele,
  I powiodę szlakami jasnemi…

  W marzeń cichym klękniemy kościele
  Gdzieś od ludzi daleko i światła,
  Mój ty biały, serdeczny aniele,
  Moja duszo ty jasna, skrzydlata!…

  Można wykorzystać również piosenkę zespołu Manaam „Zapatrzenie”.

• Pytania pomocnicze i pogadanka wg inwencji nauczyciela i potrzeb wychowawczych zespołu klasowego.
  • Porównaj treść utworów.
  • Scharakteryzuj postaci występujące w utworach.
  • Z którą z postaci chciałbyś pojechać na wycieczkę i dlaczego.
  • Wyobraź sobie, że masz możliwość rozmowy z tymi postaciami, jakie zadasz im pytania?
• Uczniowie przygotowują się do dyskusji na temat: „Z jakimi ludźmi trudno żyć? Jakich ludzi trudno kochać?
  (w dyskusji należy wykorzystać słowa: kompleksy, niedowartościowanie, lenistwo, obawa, agresja słowna, agresja fizyczna, krytykanctwo, kłamliwość). Na zakończenie uczniowie formułują i zapisują kilka złotych myśli na temat miłości.