„Historia jednej znajomości” – głos, którego nie da się zignorować

W ubiegły czwartek i piątek w Teatrze Druga Strefa wydarzyło się coś niezwykłego. Na scenie rozegrał się monodram, który nie był jedynie spektaklem – był przejmującym świadectwem, poruszającym do głębi manifestem przeciw przemocy.

„Historia jednej znajomości”, oparta na książce Agnieszki Toboty, w reżyserii Sylwestra Biragi i w znakomitej interpretacji Anny Sandowicz, to opowieść, która trafia prosto w serce. To głos kobiet, które zbyt długo milczały. To prawda, którą trudno przyjąć, ale której nie wolno ignorować.

Każdy gest, każde słowo Ani na scenie było niczym cios – bolesny, ale potrzebny. Publiczność nie była tylko widzem. Była świadkiem. Doświadczała razem z bohaterką jej lęków, cierpienia, samotności. Wiele osób nie potrafiło powstrzymać łez – bo opowiedziana historia mogła być historią ich matki, siostry, przyjaciółki… ich własną.

„Przemocy nie wolno ignorować, bo karmi się milczeniem” – te słowa Ani zapadły w pamięć każdemu, kto tego wieczoru zasiadł na widowni.

To nie był teatr dla sztuki. To był teatr dla życia. Dla każdej kobiety, która nie ma odwagi mówić. Dla każdej osoby, która nie wie, jak zareagować. Dla każdego z nas – byśmy potrafili dostrzegać, wspierać i nie być obojętni.

Dziękujemy

🌼 Ani Sandowicz – za odwagę, siłę i prawdę. Za to, że dajesz głos tym, którzy milczą.
🌼 Agnieszce Tobocie – za książkę, która stała się manifestem walki o bezpieczeństwo i godność kobiet.
🌼 Sylwestrowi Biradze – za reżyserię, która niosła emocje z niezwykłą precyzją i autentycznością.
🌼 Mazowieckiemu Centrum Polityki Społecznej – za wsparcie projektu „Powiedz o tym komuś”, dzięki któremu te głosy wybrzmiały tak silnie.
🌼 Miastu Stołecznemu Warszawa – za współfinansowanie projektu „Patent na moc 4”.
🌼 Wszystkim Gościom i Przyjaciołom – za obecność, wsparcie i otwarte serca.
🌼 Zespołowi Fundacji A.R.T. – za zaangażowanie, wrażliwość i codzienną pracę na rzecz świata wolnego od przemocy.